13 Ekim 2008 Pazartesi

Adsız Özlem

Mesela ikimiz de
Ki ikimiz demek bile… durmuyorum hiçbir şeyin üstünde artık.
Yanlış aşklardan dönmek yaptığımız
Yanlış bir yazgıda sıkışıp kalmak.

Susturmak isterim ki beni az çok bilirsin
Sözcükler söylendikçe benliğimi kaybediyorum.
İki üç yanlış söz duyuldukça,
Aşkın yasak oluşu bellendikçe…
Hiç mutlu değilim ben, bu evler bile pek garip
Ellerin bile pek garip.

İnandırmak değil sorun, inanman da öyle ya aslında
Neyin önemli olduğunu bir türlü çıkaramıyorum
Bu günlerde gökyüzüne bile âşık oluyorum.
Sonra döne döne kendimden nefret ediyorum.


Kafanı karıştırdığım o kısacık arada bir kezcik elini tutabilseydim ve ardından ölseydim.
ama olmadı, hala yaşıyorum ne yazık ki.
bişi diycem aramızda kalıcak, bu konuyu da açmıcaksın, ona göre söylücem derken sen şu vakit, öleyim artık.

Hiç yorum yok: