Kola Şişesi

Yakalarken ne kadar da hevesliydim, hepsini eve getirecektim, bir-iki gün onlarla oynayacaktım, öleceklerdi ama olsundu en azından meşgale çıkacaktı bana..
Saydım tam onüç tane yengeç yakalamışız. Az-buz değil yaklaşık kırkbeş dakika sığ dere içinde yengeç peşinde koştuk. Yakaladıklarımızı afiyetle boşalttığımız kola şişesinin içine koymaya başladık. Arkadaşların dediğine göre ben başka yengeçlerin peşindeyken kola şişesindeki yengeçlerin en irisi küçük yengeçlerin kollarını kopartıyormuş..
Neyse, sonrasında ben devraldım yengeç nöbetini; on-onbeş dakika uzun bir sopayla oynadım yengeçlerle(e biraz tırsma da var tabii) sonra sıkıldım, zaten onlar da birbirleriyle oynaşmayı bırakmışlardı.. Bezgin hayvanlarla uğraşmak hoşuma gitmedi..
Acıdım sonra yahu, salıverdim hepsini..
Olsundu, en azından meşgale çıkmıştı..
Japon beslemek en iyisi, yengeç terbiyeciliğine gerek yok:))

bal'ım

Konuşmanın benim tarafımdan olan kısmı, sadece benim yazdıklarım..

-dün gece ne düşündüm: acaba seni 3 sene öncesinden çok daha fazla mı sevsem.. şimdi sadece ayrılsın diyorum, ayrılmıyorsun ayrılmayacaksın. ama bazen diyorum ki: ben seval i hiçbir zaman tüm benliğimle sevmeye çalışmadım, sevmedim, acaba şimdi delicesine seversem ne olur..
-sence ne olur?
-ben bilerek tüm benliğimle seni sevmedim, çünkü sen hep başkasını başkalarını sevdin, eğer delicesine seni sevseydim üzüldüğümden çok daha fazla üzülürdüm. ama şimdi diyorum ki kendime sen hiçbir zaman seval i tüm uzuvlarımla sevmedin, dene bi. mi?
-dedim ya sen hep başkalarını sevdiğin için ben sana bağlanmaktan, üzülmekten korktum. ama artık bir şeylerin değişmesini istiyorum yaşamımda.
-başka ne diyeyim ki, beni ağlatabilen tek insansın.
-ağlattın işte ya, sormasana.
-ne garip insanım ben, bir saat önce başka biriyle dönmekten bahsediyordum, şimdiyse zaten ben seninle hep dönüyordum, gel beraber dönelim diyorum.
-evet onur’ un sana ihtiyacı var ama benim sana olan ihtiyacım, tutkum..
-ne güzel demiş abim: ellerin uzanmasın uzak dursun dedim, hayal ettiklerin bana yakışmasın..
-hayır, duman benim grubum, lafı geçmişken 'senin gibi' yi armağan ediyorum sana, aç bi dinle benden sana gelsin:)
-benim sana ihtiyacım yoksa neden beş seneden beri değişmeyen tek arzum sensin.. evet artık mutlu sayılabilirim çünkü neşeli görünmeyi, insanları aldatmayı öğrendim.
-dedim ya işte mutlu GİBİ görünüyorum sadece, mutlu olsam sana her şeyimi söylediğim gibi bunu da söylerdim.
-mutsuz değilim evet ama artık biraz da mutlu olayım istiyorum, şimdiye kadar hep orta karar yaşadım zaten..
-öğrenemedim ki mutlu olmayı, bir türlü başaramıyorum..
-ben ne diyorum, sen ne diyorsun hala.. dışarıdan nasıl göründüğümün ne önemi var ki, kafama taktığım, sürekli beynimi kemiren biri var ve ben kendime hiç iyi görünmüyorum.
-haklısın kendimi düşünerek yazıyorum bunları.
-çok haklısın senin yapacak bir şeyin yok, artık benim de bal'ım öldü galiba.
-bal'ım mı: aşkım sen benim bal'ımsın, kanıma karışmış kanın..
-belki baştan olur deseydin hiç böyle şeyler yaşanmayacaktı. çoktan hayatından çıkmış olacaktım.
-başta kabul etseydin, hiç bunları konuşmazdık şu an, hatta senin açından daha iyi olurdu. neden öyle olacağını bildiğim için istemedim belki de dedin ki?
-belki hiç anlaşamazdık demek istiyorum.
-ben böyle devam etmesinden korkuyorum artık, zaten beş sene uzun bir süre ve hala devam ediyor..

Sistem

Öyle gözüküyor ki sınıflı bir sisteme geçiyor topluluğumuz. Altta kalanlar, üste çıkmaya çalışanlar, hep altta kalacaklar, bilgin gibi görünenler, tırmalayanlar, ezilenler..
Eskiden kardeşçe yaşardık, pek samimi değildik, gruplaşma azdı, karmakarışıklık yoktu, kimse birbirine durduk yere laf atmaz, kimse her yazılana cevap veriyor diye püskürtülmezdi.
Şimdi en neşeli insanlara sataşılıyor, neşeleri tanımadığı kişiler tarafından kaçırılıyor; en akıllı, hitabeti seviyeli, hakkını savunabilen kişiler püskürtülüyor.
Eskiden kendi halimde biriydim etliye sütlüye karışmazdım ama artık başkalarının hayatları, davranışları da beni ilgilendirmeye başladı ve artık tanışma bitti sanırım.
Yerleri süpüren, temiz bir yerde yaşamamızı sağlayan yetkililer olsun fakat yetkililer tarafından yetkilendirilen 'Tanrı'nın Eli' kıvamında insanlar olmasın.
Yetkililer insanların isteklerine aldırış etsin, memnun etsin, kulak deveye üstün gelince develer birleşip kulakları çekmesin, kesmesin.
Her zaman ne derler: Sevgi olmayabilir ama saygı mutlaka gerekli.
Bilinsin ki kulak hiçbir zaman kulaklığını unutmadı, unutmayacak.
Saygılarımla.

Fotoğraf

Bu fotoğrafta çok güzel çıkmışsın; ama elini omzuna atan kişi terk edip gitse seni, bir daha beraber fotoğraf çektiremeseniz?..