Konuşmanın benim tarafımdan olan kısmı, sadece benim yazdıklarım..
-dün gece ne düşündüm: acaba seni 3 sene öncesinden çok daha fazla mı sevsem.. şimdi sadece ayrılsın diyorum, ayrılmıyorsun ayrılmayacaksın. ama bazen diyorum ki: ben seval i hiçbir zaman tüm benliğimle sevmeye çalışmadım, sevmedim, acaba şimdi delicesine seversem ne olur..
-sence ne olur?
-ben bilerek tüm benliğimle seni sevmedim, çünkü sen hep başkasını başkalarını sevdin, eğer delicesine seni sevseydim üzüldüğümden çok daha fazla üzülürdüm. ama şimdi diyorum ki kendime sen hiçbir zaman seval i tüm uzuvlarımla sevmedin, dene bi. mi?
-dedim ya sen hep başkalarını sevdiğin için ben sana bağlanmaktan, üzülmekten korktum. ama artık bir şeylerin değişmesini istiyorum yaşamımda.
-başka ne diyeyim ki, beni ağlatabilen tek insansın.
-ağlattın işte ya, sormasana.
-ne garip insanım ben, bir saat önce başka biriyle dönmekten bahsediyordum, şimdiyse zaten ben seninle hep dönüyordum, gel beraber dönelim diyorum.
-evet onur’ un sana ihtiyacı var ama benim sana olan ihtiyacım, tutkum..
-ne güzel demiş abim: ellerin uzanmasın uzak dursun dedim, hayal ettiklerin bana yakışmasın..
-hayır, duman benim grubum, lafı geçmişken 'senin gibi' yi armağan ediyorum sana, aç bi dinle benden sana gelsin:)
-benim sana ihtiyacım yoksa neden beş seneden beri değişmeyen tek arzum sensin.. evet artık mutlu sayılabilirim çünkü neşeli görünmeyi, insanları aldatmayı öğrendim.
-dedim ya işte mutlu GİBİ görünüyorum sadece, mutlu olsam sana her şeyimi söylediğim gibi bunu da söylerdim.
-mutsuz değilim evet ama artık biraz da mutlu olayım istiyorum, şimdiye kadar hep orta karar yaşadım zaten..
-öğrenemedim ki mutlu olmayı, bir türlü başaramıyorum..
-ben ne diyorum, sen ne diyorsun hala.. dışarıdan nasıl göründüğümün ne önemi var ki, kafama taktığım, sürekli beynimi kemiren biri var ve ben kendime hiç iyi görünmüyorum.
-haklısın kendimi düşünerek yazıyorum bunları.
-çok haklısın senin yapacak bir şeyin yok, artık benim de bal'ım öldü galiba.
-bal'ım mı: aşkım sen benim bal'ımsın, kanıma karışmış kanın..
-belki baştan olur deseydin hiç böyle şeyler yaşanmayacaktı. çoktan hayatından çıkmış olacaktım.
-başta kabul etseydin, hiç bunları konuşmazdık şu an, hatta senin açından daha iyi olurdu. neden öyle olacağını bildiğim için istemedim belki de dedin ki?
-belki hiç anlaşamazdık demek istiyorum.
-ben böyle devam etmesinden korkuyorum artık, zaten beş sene uzun bir süre ve hala devam ediyor..
19 Haziran 2007 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
abicim seninle hiç dertleşmek nasip olmadı,ama benimde haberim vardı bu seval mevzusundan ve epey dertli olduğun belli oluyodu her halinden..benimde öyle bi aşkım var tam söncek gibi oluyo.rüzgar çıkıyo alevleniyo ve bazen söylüyorum nice 5 yıllara...
Yorum Gönder